CZYNNIKI RYZYKA
- wiek
- występowanie w rodzinie
- nadmiernie leczone nadciśnienie krwi
- rasa
- niskie ciśnienie tętnice krwi
- cukrzyca
- zaburzenia lipidowe
- krótkowzroczność
OBJAWY
Jaskra przebiega najczęściej bezobjawowo dla pacjenta, zwłaszcza we wczesnej fazie choroby, kiedy może być trudna do wykrycia przez okulistę. Jednak nawet wtedy powoduje uszkodzenie nerwu wzrokowego. Dlatego bardzo ważne by osoby nią zagrożone były często badane przez okulistę.
Pacjenci mogą odczuwać bóle oczu, dyskomfort w ich okolicy a obniżenie ostrości wzroku i znaczne ograniczenie pola widzenia są objawami znacznie zaawansowanej choroby. Ograniczenie pola widzenie w początkowej fazie może być niezauważalne. Z biegiem czasu pole widzenia coraz bardziej się zawęża aż do całkowitej utraty widzenia.
BADANIA
Ważne jest aby u każdego pacjenta podejrzanego lub chorego na jaskrę wykonywać poniższe badania:
- badanie ciśnienia wewnątrzgałkowego
- badanie pola widzenia
- gonioskopia, badanie kąta przesączania- pozwala na ustalenie rodzaju jaskry
- badanie dna oka i tarczy nerwu wzrokowego, która w zaawansowanej fazie jaskry jest zmieniona co spowodowane jest zanikiem włókien nerwowych.
- Oct ( optyczna tomografia oka) dla oceny tarczy nerwu wzrokowego oraz grubości warstwy włókien nerwowych
- Pachymetria- ocenia grubości rogówki i jej wpływu na ciśnienie wewnątrzgałkowe
LECZENIE
Jaskra jest chorobą nieuleczalną a uszkodzenie widzenia, które już nastąpiło nie może zostać cofnięte. Jednak wczesne rozpoznanie choroby daje duże szanse na powstrzymanie dalszego jej rozwoju.
Istnieje kilka sposobów leczenia jaskry: farmakologiczne przy pomocy kropli, laserowe i chirurgiczne. Wybór metody zależy od typu jaskry, wieku i zaawansowania choroby. Celem leczenia jest zatrzymanie postępu choroby i niszczenia nerwu wzrokowego.
PROFILAKTYKA
Jedynym sposobem uniknięcia rozpoznania jaskry w zaawansowanym stanie są częste badania u okulisty. Tylko lekarz jest w stanie wykryć schorzenie we wczesnej fazie i zastosować odpowiednie leczenie. Zaleca się badania co 2 lata po ukończeniu 30 roku życia, zaś po 40 roku życia co rok.