Wady wzroku występują powszechne i częstość ich wzrasta. Niektóre z wad wzroku są naturalnymi procesami fizjologicznymi związanymi z procesami starzenia się (starczowzroczność/presbyopia).
Wady wzroku
Krótkowzroczność
Krótkowzroczność (miopia) jest najczęstszą wadą wzroku. Według szacunków badaczy, aż 30% Europejczyków cierpi na krótkowzroczność, a w Azji aż 60% społeczeństwa. Najczęściej wada ta powstaje w młodości. Często rozpoczyna się to w wieku szkolnym, kiedy następuje zwiększone wykorzystanie oczu do czytania oraz intensywny wzrost gałki ocznej.
Krótkowzroczność to wada wzroku powstająca na skutek dysproporcji między mocą układu optycznego oka a długością gałki ocznej. W krótkowzroczności moc układu optycznego oka jest za duża lub oko jest za długie co w rezultacie powoduje, że powstający obraz przedmiotów znajdujących się w dali jest zamazany. Obiekty znajdujące się blisko są przez osobę krótkowzroczną widziane wyraźnie. Aby skorygować tą wadę wzroku stosuje się soczewki rozpraszające.
Krótkowzroczność można skorygować za pomocą okularów, soczewek kontaktowych i zabiegów chirurgicznych. Stosowanie soczewek w krótkowzroczności ma bardzo wiele zalet, należą do nich przede wszystkim:
- naturalna wielkość obrazu
- lepsze pole widzenia i większą swobodę w obserwowaniu przedmiotów, ponieważ soczewki kontaktowe poruszają się wraz z ruchem oczu
- brak zniekształcenia obserwowanego obrazu przy patrzeniu w bok
- brak wpływu warunków atmosferycznych na widzenie
- nie parują
- lepsze do uprawiania sportu
- pacjenci lepiej wyglądają bez okularów
- można nosić dowolne okulary słoneczne
Nadzwroczność
Nadwzroczność to wada wzroku powstająca na skutek dysproporcji między mocą układu optycznego oka a długością gałki ocznej. W nadwzroczności moc układu optycznego oka jest zbyt mała lub oko jest za krótkie co w konsekwencji powoduje, że powstający obraz przedmiotów znajdujących się blisko i daleko jest zamazany.
Dzięki możliwości zwiększenia mocy przez układ optyczny oka (akomodacja) osoba nadwzroczna zazwyczaj widzi wyraźnie przedmioty znajdujące się daleko a najwięcej dolegliwości odczuwa przy pracy z bliska. Aby skorygować tę wadę stosuje się soczewki skupiające.
Nadwzroczność można skorygować za pomocą okularów, soczewek kontaktowych i zabiegów chirurgicznych. Wyrównanie nadwzroczności za pomocą soczewek kontaktowych ma, podobne jak w krótkowzroczności, wiele zalet.
Starczowzroczność
Starczowzroczność (prezbiopia) to ubytek zdolności oka do zmiany swojej mocy. Starczowzroczność to proces naturalnego/fizjologicznego starzenia się oka i dotyczy wszystkich ludzi, niezależnie czy mieli wcześniej wadę wzroku czy nie.
Osoby w wieku 45-50 lat zaczynają odczuwać trudności z czytaniem, w szczególności małego druku, objawiające się przede wszystkim koniecznością czytania w lepszym oświetleniu i oddalaniem czytanego tekstu od oczu. Objawy starczowzroczności są bardziej dokuczliwe wieczorem gdy oczy są zmęczone.
Ten postępujący proces starzenia się oka doprowadza z czasem do braku możliwości czytania bez specjalnie do tego przeznaczonej korekcji. Proces postępowania starczowzroczności kończy się około 60 roku życia.
Starczowzroczność można korygować za pomocą okularów dwuogniskowych lub progresywnych oraz dwuogniskowych lub progresywnych soczewek kontaktowych.
Astygmatyzm
Astygmatyzm (niezborność) łączy się zwykle z nadwzrocznością albo z krótkowzrocznością.
Rogówka powinna mieć równomierne krzywizny, podobnie jak kula. U niektórych ludzi cierpiąch na astygmatyzm rogówka przypomina bardziej piłkę do rugby, przez co oko nie może prawidłowo ogniskować promieni świetlnych.
Nieprawidłową krzywiznę rogówki wyrównuje się specjalnymi szkłami tzw. cylindrycznymi.
W przypadku niskiego astygmatyzmu, objawów można wogóle nie zauważyć. Nieskorygowany astygmatyzm może być przyczyną bólu głowy, nadwerężania wzroku, zniekształcenia lub zamglenia widzianego obrazu.
